Από το «κουτσό» καλοκαίρι του πολιτισμού πάμε σε έναν αβέβαιο χειμώνα. Οι καλλιτέχνες και οι επαγγελματίες του θεάματος ένας χώρος που καταρρέει!

 

Από το «κουτσό» καλοκαίρι του πολιτισμού πάμε σε έναν αβέβαιο χειμώνα. Συναυλίες και παραστάσεις ανεστάλησαν κακήν κακώς για δυο εβδομάδες, όμως σχέδιο για τον χειμώνα που έρχεται προς το παρόν δεν υπάρχει και κανείς δεν ξέρει πότε να προγραμματίσει πρόβες, παραστάσεις, πρεμιέρες και με πόσες θέσεις διαθέσιμες για το κοινό. 

Οι καλλιτέχνες και οι επαγγελματίες του θεάματος διαμαρτύρονται επικαλούμενοι την τεχνογνωσία και την εμπειρία που αποκτήθηκε το προηγούμενο διάστημα και εκφράζουν την αγωνία τους για το αύριο. Το υπουργείο Πολιτισμού απαντά με δεδομένα του χθες. Στις κατηγορίες ότι «με ευκολία και χωρίς δεύτερη σκέψη» ανακοινώνεται η αναστολή του πολιτισμού, οι απαντήσεις αλιεύονται από τα νερά των γκρίζων εργασιακών σχέσεων. 

Στο αίτημα για ένα σινιάλο κατανόησης από την πολιτική ηγεσία, το υπουργείο θέτει ζητήματα αρμοδιότητας. Στην αγωνία του σύγχρονου πολιτισμού για το μέλλον της ελεύθερης αγοράς, αποκαλύπτονται αδυναμίες που η πολιτεία όλα τα προηγούμενα χρόνια αμέλησε να φροντίσει.

Ας θυμηθούμε τι λέγαμε πριν από το καλοκαίρι. Τότε, το υπουργείο Πολιτισμού δήλωνε ότι ένα από τα διδάγματα της πανδημίας ήταν η αποκάλυψη των γκρίζων εργασιακών σχέσεων στον πολιτισμό και δήλωνε αναρμόδιο για την παροχή οικονομικών επιδομάτων δείχνοντας προς τα υπουργεία Εργασίας και Οικονομικών.

Στο μεσοδιάστημα όμως θεσμοθετήθηκε το Μητρώο Καλλιτεχνών. Δημιουργήθηκαν κάποια συστήματα προστασίας από τη διάδοση του κορωνοϊού. Αποστάσεις, μάσκες, αντισηπτικά, ποσοστά πληρότητας, ανέπαφες συναλλαγές. Μια τεχνογνωσία, την οποία ήταν υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν όλοι οι κλάδοι της οικονομίας, όπως και ο πολιτισμός. Κερδήθηκε μια εμπειρία. 

Πώς απαντάει λοιπόν σήμερα το υπουργείο Πολιτισμού στα ίδια ερωτήματα που επαναλαμβάνονται από την άνοιξη; Αυτός είναι ο προβληματισμός και η αγωνία που εκφράζουν οι τέσσερις καλλιτέχνες οι οποίοι φιλοξενούνται σήμερα στην «Κ».

Η Αμαλία Μουτούση απευθύνει έκκληση για βοήθεια σε έναν χώρο που καταρρέει, η Δήμητρα Γαλάνη κάνει λόγο για την ανάγκη να παρουσιαστεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στήριξης ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή, ο Χρήστος Λούλης τονίζει ότι είναι υποχρέωση της πολιτείας να συνομιλήσει με τους καλλιτέχνες ώστε να βρεθεί η λιγότερο επώδυνη λύση, και ο Γιώργος Νταλάρας ζητάει… φιλότιμο.